Łaskami słynący obraz Boga Ojca

Wizerunek Boga Ojca trzymającego w lewej ręce berło i kulę ziemską i z ręką prawą w geście błogosławieństwa ma ponad 150 lat.

Historia obrazu ma bezpośredni związek z rodziną darczyńcy Anastazego Rogowskiego. Jego ojciec Antoni miał sen, który powtórzył się trzykrotnie, w nim Starzec uporczywie go prosi, by wykupił Jego portret od Żyda. Ostatniej nocy, za namową żony zapytał, od jakiego Żyda miałby wykupić obraz. Starzec wymienił jego nazwisko i wskazał na miejsce jego przebywania. Antoni postanowił spełnić prośbę i odnalazł obraz pokryty kurzem i pleśnią, gdy tę usunął, zobaczył portret Boga Ojca. Wykupił obraz i zabrał go do domu. W latach 1880-1882, gdy ciężko zachorował i był umierający, ponownie przyśnił mu się Starzec, który orzekł, że przyszedł po niego. Antoni poprosił, by mógł pozostać, bo ma gromadkę małych dzieci do wychowania. Bóg go wysłuchał i Antoni, który nie jadł już bardzo długo, był nieprzytomny, po spotkaniu odezwał się do żony, prosząc o posiłek. Po trzech dniach, gdy wstał i szedł do innego pokoju, nagle padł na kolana i rzekł: „To jest Starzec, z którym rozmawiałem” i wskazał na obraz Boga Ojca. Od tej pory ci, którzy modlili się, przy tym wizerunku doznawali łask, uzdrowień.

Więcej szczegółów o losie obrazu przeczytasz tutaj.